Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

to cram

  • 1 farcio

    farcĭo, farsi, fartum, sometimes farctum (post-class. form farsum, Petr. 69; Apic. 4, 2; 8, 8;

    and farcītum,

    Cassiod. Inst. Div. Litt. 22), 4, v. a. [Gr. phrak-, phrassô, to shut in; cf. Lat. frequens; Germ. Berg, Burg], to stuff, cram, fill full (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    pulvinus perlucidus Melitensi rosa fartus,

    Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:

    medios parietes farcire fractis caementis,

    Plin. 36, 22, 51, § 172:

    intestinum,

    Apic. 2, 3:

    mustelae ventriculus coriandro fartus,

    Plin. 29, 4, 16, § 60: Jovis satelles jecore opimo farta et satiata, etc., Cic. Poët. Tusc. 2, 10, 24; cf.:

    edaces et se ultra quam capiunt farcientes,

    Sen. Ep. 108.—
    B.
    In partic., to fatten an animal, = saginare:

    gallinas et anseres sic farcito,

    Cato, R. R. 89; Varr. R. R. 3, 9 fin.; Col. 8, 7, 4.—
    II.
    Transf. (rare; not in Cic.).
    A.
    In gen., to fill, cram with any thing:

    fartum totum theatrum,

    filled, App. Flor. p. 353, 37:

    infinitis vectigalibus (rex) erat fartus,

    Vitr. 2, 8 med.; Cat. 28, 12.—
    B.
    To stuff or cram into:

    in os farciri pannos imperavit,

    Sen. Ira, 3, 19:

    totum lignum in gulam,

    id. Ep. 70 med.:

    ischaemon in nares,

    Plin. 25, 8, 45, § 83:

    hinc farta premitur angulo Ceres omni,

    i. e. copious, abundant, Mart. 3, 58, 6.—Hence, fartum ( farctum), i, n., stuffing, filling, inside:

    intestina et fartum eorum, cum id animal nullo cibo vivat, etc.,

    Plin. 28, 8, 29, § 117; Col. 5, 10, 11; id. Arb. 21, 2 (for which:

    pulpa fici,

    Pall. 4, 10):

    viaticum,

    a filling for the journey, Plaut. Trin. 5, 2, 45, acc. to Ritschl.—Comically:

    fartum vestis, i. q. corpus,

    Plaut. Most. 1, 3, 13 (but in Plaut. Mil. 1, 1, 8, read stragem, v. Ritschl ad h. l.).

    Lewis & Short latin dictionary > farcio

  • 2 farctum

    farcĭo, farsi, fartum, sometimes farctum (post-class. form farsum, Petr. 69; Apic. 4, 2; 8, 8;

    and farcītum,

    Cassiod. Inst. Div. Litt. 22), 4, v. a. [Gr. phrak-, phrassô, to shut in; cf. Lat. frequens; Germ. Berg, Burg], to stuff, cram, fill full (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    pulvinus perlucidus Melitensi rosa fartus,

    Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:

    medios parietes farcire fractis caementis,

    Plin. 36, 22, 51, § 172:

    intestinum,

    Apic. 2, 3:

    mustelae ventriculus coriandro fartus,

    Plin. 29, 4, 16, § 60: Jovis satelles jecore opimo farta et satiata, etc., Cic. Poët. Tusc. 2, 10, 24; cf.:

    edaces et se ultra quam capiunt farcientes,

    Sen. Ep. 108.—
    B.
    In partic., to fatten an animal, = saginare:

    gallinas et anseres sic farcito,

    Cato, R. R. 89; Varr. R. R. 3, 9 fin.; Col. 8, 7, 4.—
    II.
    Transf. (rare; not in Cic.).
    A.
    In gen., to fill, cram with any thing:

    fartum totum theatrum,

    filled, App. Flor. p. 353, 37:

    infinitis vectigalibus (rex) erat fartus,

    Vitr. 2, 8 med.; Cat. 28, 12.—
    B.
    To stuff or cram into:

    in os farciri pannos imperavit,

    Sen. Ira, 3, 19:

    totum lignum in gulam,

    id. Ep. 70 med.:

    ischaemon in nares,

    Plin. 25, 8, 45, § 83:

    hinc farta premitur angulo Ceres omni,

    i. e. copious, abundant, Mart. 3, 58, 6.—Hence, fartum ( farctum), i, n., stuffing, filling, inside:

    intestina et fartum eorum, cum id animal nullo cibo vivat, etc.,

    Plin. 28, 8, 29, § 117; Col. 5, 10, 11; id. Arb. 21, 2 (for which:

    pulpa fici,

    Pall. 4, 10):

    viaticum,

    a filling for the journey, Plaut. Trin. 5, 2, 45, acc. to Ritschl.—Comically:

    fartum vestis, i. q. corpus,

    Plaut. Most. 1, 3, 13 (but in Plaut. Mil. 1, 1, 8, read stragem, v. Ritschl ad h. l.).

    Lewis & Short latin dictionary > farctum

  • 3 farciō

        farciō —, fartus, īre    [FARC-], to stuff, cram: pulvinus rosā fartus.
    * * *
    farcire, farsi, fartus V
    stuff, fill up/completely; gorge oneself; insert as stuffing, cram (into)

    Latin-English dictionary > farciō

  • 4 referciō (-farciō)

       referciō (-farciō) sī, tus, īre    [re+farcio], to fill up, stuff, cram: meministis tum corporibus cloacas refarciri: libris omnia.—Fig., to pack close, condense, mass together: haec peranguste in oratione suā.— To fill full, cram: aurīs sermonibus: fabulis libros.

    Latin-English dictionary > referciō (-farciō)

  • 5 compleō or conpleō

        compleō or conpleō ēvī (complērunt, complēsse), ētus, ēre    [com- + PLE-], to fill up, fill full, fill out, make full, cram, crowd: hostes fossam complent, Cs.: cum sanguis os oculosque complesset: metu, ne compleantur navigia, L.: completis omnibus templis: non bene urnam, O.: sarmentis fossam, Cs.: Italiam coloniis: loca milite, V.: navīs serpentibus, N.: Dianam coronis, to cover the statue: conviviumque vicinorum cottidie conpieo: cum completus iam mercatorum carcer esset. — In milit. lang., to complete (a number or body), make full, fill up: legiones in itinere, Cs.: cohortīs pro numero militum conplet, S.—To man, fill with men: classem sociis, L.: naves colonis, Cs.—To fill, satiate, satisfy: cibo: omnium rerum copiā exercitum, supplied, Cs. — Fig., of light, sound, etc., to fill, make full: mundum luce, flood: lunae cornua lumine, V.: voce nemus, H.: vox agmina complet, resounds through, V.: completi sunt animi (vestri) me obsistere, etc., it has been dinned into your minds that, etc.: clamor omnia vocibus complet, L.: omnia vini odore.—Poet., of fame: totum quae gloria conpleat orbem, O.— Of feeling or passion, to fill: reliquos bonā spe, Cs.: aliquem gaudio: omnia luctu, S.—To complete, accomplish, fulfil, perfect, finish: Annuus exactis conpletur mensibus orbis, V.: ut ante mediam noctem (sacrum) conpleretur, L.: vitam.— Poet.: tempora Parcae Debita, V.—Of time, to finish, complete, live through, pass: centum annos: quinque saecula vitae suae, O.: vix unius horae tempus, L.

    Latin-English dictionary > compleō or conpleō

  • 6 cōnferciō

        cōnferciō īre    [com- + farcio], see confertus.
    * * *
    confercire, confersi, confertus V TRANS
    stuff/cram/pack/press (close) together; fill densely; raise a shout in unison

    Latin-English dictionary > cōnferciō

  • 7 sagīnō

        sagīnō āvī, ātus, āre    [sagina], to fatten, cram, feast: corpus, Cu.: popularīs suos, ut iugulentur, L.: nuptialibus cenis, L.: qui rei p. sanguine saginantur: septuagiens sestertio saginatus, Ta.
    * * *
    saginare, saginavi, saginatus V TRANS
    fatten (animals) for eating; feed lavishly, stuff

    Latin-English dictionary > sagīnō

  • 8 stīpō

        stīpō āvī, ātus, āre    [STIP-], to crowd together, compress, press, pack: Ingens argentum, V.: Graeci stipati, quini in lectis: in arto stipatae naves, L.: fratrum stipata cohors, V.: stipare Platona Menandro, to pack up with (i. e. their books), H.— To press, cram, stuff, pack, fill full: arcto stipata theatro Roma, H.: Curia patribus stipata, O.— To surround, encompass, throng, environ, attend, accompany: satellitum turbā stipante, L.: magnā stipante catervā, V.: stipatus sicariis: telis stipati: senatum armatis: comitum turba est stipata suarum, O.: senectus stipata stud<*>s iuventutis.
    * * *
    stipare, stipavi, stipatus V
    crowd, press together, compress, surround closely

    Latin-English dictionary > stīpō

  • 9 suffarcinō

        suffarcinō —, ātus, āre    [sub + * farcina; FARC-], to stuff full, stuff out below: Canthara suffarcinata, i. e. big with child, T.
    * * *
    suffarcinare, suffarcinavi, suffarcinatus V
    stuff, cram

    Latin-English dictionary > suffarcinō

  • 10 circumfarcio

    circumfarcire, circumfarsi, circumfartus V TRANS
    pack/stuff/cram round (with)

    Latin-English dictionary > circumfarcio

  • 11 contrudo

    contrudere, contrusi, contrusus V TRANS
    thrust/crowd (together), impel; thrust/press/push in (to receptacle), cram/stow

    Latin-English dictionary > contrudo

  • 12 refercio

    refercire, refersi, refertus V
    fill up, stuff/cram full; pack close, condense, mass together

    Latin-English dictionary > refercio

  • 13 effercio

    to cram, stuff, fill.

    Latin-English dictionary of medieval > effercio

  • 14 refercio

    to stuff, cram.

    Latin-English dictionary of medieval > refercio

  • 15 catonium

    cătōnĭum, ii, n. [katô], the Lower World, Laber. ap. Gell. 16, 7, 4; cf. Schol. Juv. p. 65 Cram.—Hence the play upon the word:

    vereor, ne in catonium Catoninos,

    Cic. Fam. 7, 25, 1 B. and K. (others read catomum; v. this word).

    Lewis & Short latin dictionary > catonium

  • 16 confercio

    con-fercĭo, no perf., fertum, 4, v. a. [farcio], to stuff or cram together, to press close together (in verb. finit. very rare; in part. perf. and P. a. class.).
    (α).
    Verb. finit.:

    ventus cum confercit, franguntur montes nimborum,

    Lucr. 6, 158:

    se (apes),

    Varr. R. R. 3, 16, 35:

    myrrham in follis,

    Plin. 12, 15, 35, § 68.—
    (β).
    Part. perf.:

    viā sibi inter confertas naves factā,

    Liv. 37, 11, 13:

    quo magis astu Confertos ita acervatim mors accumulabat,

    Lucr. 6, 1263; cf.:

    agrestem in arta tecta,

    Liv. 3, 6, 3.—Hence, confer-tus, a, um, P. a.; lit., pressed together; hence,
    A.
    Pressed close, crowded, thick, dense (opp. rarus): caeruleum spumat sale confertā rate pulsum, Enn. ap. Prisc. 5, p. 659 P. (Ann. v. 379 Vahl.):

    tune inane quicquam putes esse, cum ita completa et conferta sint omnia, ut, etc.,

    Cic. Ac. 2, 40, 125:

    plures simul conferti,

    Liv. 29, 34, 12: in confertā multitudine, * Suet. Tib. 2:

    agmen,

    Verg. G. 3, 369 (conjunctum, Serv.):

    moles,

    Tac. A. 4, 62.—Esp.,
    2.
    In milit. lang., of the close, compact order of battle:

    ut numquam conferti, sed rari magnisque intervallis proeliarentur,

    Caes. B. G. 5, 16: acies, Auct. B. Afr. 13; Liv. 10, 29, 6; 42, 59, 5; Tac. A. 6, 35; 14, 36; Verg. A. 2, 347.— Comp., Liv. 9, 27, 9.— Sup., Caes. B. G. 1, 24; 2, 23:

    hostes,

    Sall. C. 60, 7:

    turba,

    Liv. 2, 12, 6; Sall. J. 98, 1:

    turmatim et quam maxume confertis equis Mauros invadunt,

    id. ib. 101, 4:

    conferto gradu inrupere,

    Tac. A. 12, 35.—
    B.
    With abl., stuffed, filled full, full:

    ingenti turbā conferta deorum templa,

    Liv. 45, 2, 7.— Trop.:

    otiosa vita, plena et conferta voluptatibus,

    Cic. Sest. 10, 23; so id. Tusc. 3, 19, 44; id. Fin. 2, 20, 64:

    cibo,

    id. Cat. 2, 5, 10; * Quint. 5, 14, 27:

    legio conferta maniplis,

    Sil. 7, 390.—
    * Adv.: confertē, in acc. with A. 2. (for the more usual confertim, q. v.), in a compact body; only comp.:

    confertius resistentes,

    Amm. 24, 7, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > confercio

  • 17 ecfercio

    ef-farcĭo and - fercio ( ec-f-), no perf., fertus, 4, v. a., to stuff, cram, fill out (very rare): intervalla grandibus saxis, * Caes. B. G. 7, 23, 2:

    bibite, este, ecfercite vos,

    Plaut. Most. 1, 1, 62.—Hence, effer-tus, a, um, P. a., filled out, full, ample:

    fame effertus,

    Plaut. Capt. 3, 1, 6:

    hereditas effertissima,

    id. ib. 4, 1, 8; cf. id. As. 2, 2, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > ecfercio

  • 18 effarcio

    ef-farcĭo and - fercio ( ec-f-), no perf., fertus, 4, v. a., to stuff, cram, fill out (very rare): intervalla grandibus saxis, * Caes. B. G. 7, 23, 2:

    bibite, este, ecfercite vos,

    Plaut. Most. 1, 1, 62.—Hence, effer-tus, a, um, P. a., filled out, full, ample:

    fame effertus,

    Plaut. Capt. 3, 1, 6:

    hereditas effertissima,

    id. ib. 4, 1, 8; cf. id. As. 2, 2, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > effarcio

  • 19 expleo

    ex-plĕo, ēvi, ētum, 2 (archaic form explenunt, for explent, acc. to Fest. p. 80; cf.: solinunt, nequinunt, danunt, for solent, nequeunt, dant; v. do, redeo and soleo init.; inf. praes. explerier, Lucr. 6, 21.—

    Contracted form expleris,

    Cic. de Or. 1, 47, 205; Verg. A. 7, 766. explessent, Liv. 23, 22, 1; 37, 47, 7; inf. explesse, Verg. A. 2, 586 al.), v. a. [PLEO, whence plenus, compleo, suppleo].
    I. A.
    Lit.:

    fossam aggere,

    Caes. B. G. 7, 79 fin.:

    fossas,

    id. ib. 82, 3; Dig. 39, 3, 24; cf.:

    paludem cratibus atque aggere,

    Caes. B. G. 7, 58, 1:

    neque inferciens verba, quasi rimas expleat,

    Cic. Or. 69, 231:

    vulnera,

    Plin. 35, 6, 21, § 38:

    cicatrices,

    id. 36, 21, 42, § 156:

    alopecias,

    id. 34, 18, 55, § 177:

    bovem strictis frondibus,

    i. e. to give him his fill, Hor. Ep. 1, 14, 28:

    se,

    to fill, cram one's self, Plaut. Curc. 3, 16; Cels. 1, 2 fin.; cf.:

    edim atque ambabus malis expletis vorem,

    Plaut. Trin. 2, 4, 74:

    ut milites contingant inter se atque omnem munitionem expleant,

    Caes. B. C. 1, 21, 3:

    locum (cohortes),

    i. e. to occupy completely, id. ib. 1, 45, 4:

    explevi totas ceras quattuor,

    have filled, written full, Plaut. Curc. 3, 40:

    deum bonis omnibus explere mundum,

    Cic. Univ. 3:

    expleti (voce) oris janua raditur,

    filled up, Lucr. 4, 532, v. Lachm. ad h. l.:

    aliquem numerum,

    Caes. B. C. 3, 4 fin.:

    numerum,

    Liv. 5, 10, 10; 24, 11, 4; Verg. A. 6, 545:

    centurias,

    to have the full number of votes, Liv. 37, 47, 7:

    tribus,

    id. 3, 64, 8:

    justam muri altitudinem,

    Caes. B. G. 7, 23, 4:

    His rebus celeriter id, quod Avarici deperierat, expletur,

    is filled up, made good, id. ib. 7, 31, 4; Liv. 23, 22, 1:

    sic explevit, quod utrique defuit,

    Cic. Brut. 42, 154.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to fill up, complete, finish:

    id autem ejusmodi est, ut additum ad virtutem auctoritatem videatur habiturum et expleturum cumulate vitam beatam,

    make quite complete, Cic. Fin. 2, 13, 42; cf.

    damnationem,

    id. Caecin. 10, 29:

    partem relictam,

    id. Off. 3, 7, 34: damna, Liv. 3, 68, 3; cf. id. 30, 5, 5:

    explet concluditque sententias,

    Cic. Or. 69, 230; cf.:

    sententias mollioribus numeris,

    id. ib. 13, 40:

    animum gaudio,

    Ter. And. 2, 2, 2.—
    2.
    In partic.
    a.
    To satisfy, sate, glut, appease a longing, or one who longs (the fig. being that of filling or stuffing with food):

    quas (litteras Graecas) sic avide arripui quasi diuturnam sitim explere cupiens,

    Cic. de Sen. 8, 26:

    famem,

    Phaedr. 4, 18, 5; cf.:

    jejunam cupidinem,

    Lucr. 4, 876: libidines (with satiare), Cic. Fragm. ap. Non. 424, 30 (Rep. 6, 1); cf.:

    explere cupiditates, satiare odium,

    id. Part. Or. 27, 96:

    libidinem,

    id. Cael. 20, 49:

    odium factis dictisque,

    Liv. 4, 32, 12; Tac. A. 15, 52:

    desiderium,

    Liv. 1, 9, 15:

    iram,

    id. 7, 30, 15; cf.:

    omnem exspectationem diuturni desiderii nostri,

    Cic. de Or. 1, 47, 205:

    avaritiam pecuniā,

    id. Rosc. Am. 52, 150; Tac. H. 2, 13:

    spem omnium,

    Just. 22, 8; Liv. 35, 44, 4; Suet. Aug. 75 fin. et saep.:

    me,

    Ter. Heaut. 1, 1, 67; cf.:

    non enim vereor, ne non scribendo te expleam,

    Cic. Fam. 2, 1, 1:

    se caede diu optata,

    Liv. 31, 24, 11:

    tantum regem (divitiis),

    Just. 9, 2:

    aliquem muneribus,

    Sall. J. 13, 6; 20, 1; Cic. Phil. 2, 20, 50:

    omnis suos divitiis,

    Sall. C. 51, 34:

    animum suum (amore),

    Ter. And. 1, 2, 17:

    animum gaudio,

    id. ib. 2, 2, 2; cf. id. Hec. 5, 1, 28; 5, 2, 19:

    corda tuendo,

    Verg. A. 8, 265; cf.:

    expleri mentem nequit ardescitque tuendo Phoenissa,

    id. ib. 1, 713:

    expletur lacrimis dolor,

    Ov. Tr. 4, 3, 38: alicujus crudelitatem sanguine, Crassus ap. Cic. de Or. 1, 52, 225.— And reflex.:

    ut eorum agris expleti atque saturati cum hoc cumulo quaestus decederent,

    Cic. Verr. 2, 3, 42 fin. — Poet.:

    aliquem alicujus rei (cf. Zumpt, Gram. § 463, and v. impleo): animumque explesse juvabit ultricis flammae,

    to have sated the mind with the fire of revenge, Verg. A. 2, 586.—
    b.
    To fulfil, discharge, execute, perform a duty:

    amicitiae munus,

    Cic. Lael. 19, 67:

    susceptum rei publicae munus,

    Cic. Prov. Cons. 14, 35:

    excusatione officium scribendi,

    id. Fam. 16, 25:

    mandatum,

    Dig. 17, 1, 27.—
    c.
    Of time, to complete, finish, bring to a close:

    tum signis omnibus ad idem principium stellisque revocatis, expletum annum habeto,

    Cic. Rep. 6, 22 fin.:

    fatales annos,

    Tib. 1, 3, 53:

    quosdam in Aetolia ducentos annos explere,

    Plin. 7, 48, 49, § 154:

    explebat annum trigesimum,

    Tac. H. 1, 48.
    * II.
    ( Ex in privative signif.; v. ex, III. A.). To unload: navibus explebant sese terrasque replebant, i. e. disembarked, exonerabant se, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 6, 545 (Ann. v. 310 ed. Vahl.).—Hence, ex-plētus, a, um, P. a., full, complete, perfect:

    quod undique perfectum expletumque sit omnibus suis numeris ac partibus,

    Cic. N. D. 2, 13, 37:

    undique expleta et perfecta forma honestatis,

    id. Fin. 2, 15, 48:

    ea, quae natura desiderat, expleta cumulataque habere,

    id. Off. 2, 5, 18:

    expletum omnibus suis partibus,

    id. Fin. 3, 9, 32:

    vita animi corporisque expleta virtutibus,

    id. ib. 5, 13, 37:

    expleta rerum comprehensio,

    id. Ac. 2, 7, 21.— Absol.:

    parum expleta desiderant,

    Quint. 9, 4, 116.

    Lewis & Short latin dictionary > expleo

  • 20 infulcio

    in-fulcĭo, si, tum, 4, v. a., to cram in.
    I.
    Lit.:

    alicui cibum,

    Suet. Tib. 53.—
    II.
    Transf., to put in, foist in:

    verbum omnibus locis,

    Sen. Ep. 114:

    aliud,

    id. ib. 106:

    aliquid epistulae,

    id. ib. 24:

    infulsit praeterea nomen Severi,

    he added to his own names, Capitol. Macrin. 5.

    Lewis & Short latin dictionary > infulcio

См. также в других словарях:

  • cram — cram·a·sie; cram·ber·ry; cram·bi·dae; cram·ble; cram·bling; cram·bo; cram·bus; cram·mer; cram·pon; cram·pon·née; cyn·o·cram·ba·ce·ae; cyn·o·cram·be; cram; cram·be; cram·bid; cram·oi·sie; cram·a·sy; cram·mel; cram·po·née; cram·poon;… …   English syllables

  • Cram (surname) — Cram is a surname, and may refer to Allen Gilbert Cram, (1886 1947), an American painter Bobby Cram (1939 2007), an English professional footballer. Cleveland Cram, an American CIA station chief and CIA historian Donald J. Cram, a Nobel prize… …   Wikipedia

  • CRAM — ist der Familienname folgender Personen: Donald J. Cram (1919–2001), US amerikanischer Chemiker George F. Cram (1842–1928), US amerikanischer Offizier, Firmengründer und Verleger George Henry Cram (1838–1872), Brigadegeneral im Sezessionskrieg… …   Deutsch Wikipedia

  • cram in — ˌcram ˈin ˌcram ˈinto [transitive] [present tense I/you/we/they cram in he/she/it crams in present participle …   Useful english dictionary

  • Cram — may refer to: Cram (surname), a surname, and list of notable persons having the surname Cram (game show), a TV game show that aired on the Game Show Network Cram (Middle earth), a fictional type of bread in J. R. R. Tolkien s Middle earth… …   Wikipedia

  • Cram — ist der Familienname folgender Personen: Donald J. Cram (1919–2001), US amerikanischer Chemiker George F. Cram (1842–1928), US amerikanischer Offizier, Firmengründer und Verleger George Henry Cram (1838–1872), Brigadegeneral im Sezessionskrieg… …   Deutsch Wikipedia

  • Cram (software) — Cram Developer(s) SimpleLeap Software Collaborators, Patrick Chukwura and Ashli Norton Stable release 1.1 / August 1, 2009 …   Wikipedia

  • cram — [kræm] v past tense and past participle crammed present participle cramming [: Old English; Origin: crammian] 1.) [T always + adverb/preposition] to force something into a small space cram sth into/onto etc sth ▪ Jill crammed her clothes into the …   Dictionary of contemporary English

  • cram-cram — n. m. d1./d Graminée spontanée au Sahel (Cenchrus biflorus), consommée cour. en Afrique avant 1000 av. J. C. d2./d (Afr. subsah.) Nom donné à diverses graminées dont les graines épineuses s accrochent aux poils des animaux et aux vêtements;… …   Encyclopédie Universelle

  • Cram — (kr[a^]m), v. t. [imp. & p. p. {Crammed} (kr[a^]md); p. pr. & vb. n. {Cramming}.] [AS. crammian to cram; akin to Icel. kremja to squeeze, bruise, Sw. krama to press. Cf. {Cramp}.] 1. To press, force, or drive, particularly in filling, or in… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • cram into — ˌcram ˈin ˌcram ˈinto [transitive] [present tense I/you/we/they cram in he/she/it crams in …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»